<< ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ
Μέρα 17
Salzburg
Το πρωί ξυπνήσαμε
ακούγοντας Active Memeber και συγκεκριμένα ένα από τα καλύτερα κομμάτια της ζωής μου, μιας και
χτες πήγαμε σε ένα net cafe και κατεβάσαμε λίγη μουσικούλα:
Ήπιαμε λοιπόν τα homemade εσπρεσάκια μας και ξεκινήσαμε να πάμε να
δούμε πώς είναι αυτή η πόλη την μέρα...
Πρώτη επαφή...
Περπατώντας βλέπεις
αρκετές εκκλησίες
Σε κάποια σημεία γύρω από
το Salzburg οι βράχοι που το περιβάλλουν
θυμίζουν κάτι από Μετέωρα...
Στο Salzburg μέχρι και τα νεκροταφεία έχουν κάτι να
δείξουν...
Και το περπάτημα
συνεχίστηκε για αρκετές ώρες...
"Στη μνήμη των
εκατοντάδων αιχμαλώτων πολέμου που έχτισαν αυτή τη γέφυρα..."
Η πόλη (που είναι και
γεννέτηρα του Mozart) έχει πολλούς μουσικούς που
κουβαλάνε ό,τι όργανα μπορείς να φανταστείς πηγαίνοντας στη δουλειά...
Η τουριστική εκμετάλευση
του ονόματος του Mozart όμως είναι εκνευριστική
σε βαθμό αηδίας, μέχρι και τα σοκολατάκια που πούλαγαν τα τουριστικά είχαν πάνω
το πρόσωπο του...
Πολλοί ντόπιοι (κυρίως
γυναίκες) φόραγαν τις παραδοσιακές τους στολές, όπως αυτό το φόρεμα της κυρίας
στη φωτογραφία, θυμίζοντας κάτι από "μικρό σπίτι στο λιβάδι" που βλέπαμε μικροί!
"Κάτι σαν το Κολωνάκι
μάλλον"
Και περπατώντας πέσαμε
στην κεντρική πλατεία της πόλης:
αλλά και στην εκκλησία:
"Ο θόλος της
εκκλησίας"
η οποία είχε μία όμορφη
κρύπτη...
Και περπατήσαμε λίγο
ακόμα για να πάμε στο κάστρο της πόλης, μιας και μας είχε μείνει απωθημένο με τόσα
κάστρα που βλέπαμε από μακριά στις διαδρομές της Αυστρίας να μπούμε σε ένα να
το χαζέψουμε κι από μέσα!
"όλα αρμονικά"
"όλα εκτός από τον
υπερβολικό τουρισμό"
"μαγαζί με σάντουιτς
αποκλειστικά από ψαρικά, ο πολύς τουρισμός φέρνει και πολλά γούστα
βλέπεις..."
"ο ρέμπελος μπόμπιρας
ήθελε να παίξουμε"
"στα δεξιά είναι
κάτι σαν το δικό μας μέγαρο μουσικής"
"Υπαίθριες σκακιέρες
κι εδώ"
"Ο ήλιος πέφτει όμως
και είναι ιδανική ώρα για καμιά φωτογραφία από το κάστρο..."
"Στο οποίο
ανεβαίνεις με τελεφερίκ"
Και βλέπεις θέα όπως η
παρακάτω...
ακόμα ένα όμορφο
νεκροταφείο...
Και κάποιες εικόνες από
το υπερβολικά καλοφτιαγμένο κάστρο:
"The tree of life?"
"Το κοριτσάκι
μαθαίνει να παίζει με μαριονέτες"
"Όμορφες
μαριονέτες"
"Καρέκλα
βασανιστηρίων του μεσαίωνα"
"Μελλοντικοί
διακόπτες, έτσι όπως το πάει η ΔΕΗ"
"άντε να το δώσεις
αυτό το ρολόι τώρα για να το κάνεις κομπολόι..."
"Οι εξωτερικοί δρόμοι
του κάστρου"
"Εκεί που βλέπεις
την θέα βλέπεις κι αυτό..."
Φύγαμε από το κάστρο μιας
και είχαμε αρκετό περπάτημα ακόμα, βρήκαμε και διανυκτερεύον σούπερ-μάρκετ σε
σταθμό τρένου αφού θυμηθήκαμε να ψωνίσουμε για να μαγειρέψουμε στις 10 το βράδυ,
και είδαμε ακόμα λίγο από την πόλη.
"Οι αναρίθμητοι πλούσιοι
τουρίστες της πόλης πηγαινοερχόντουσαν στο καζίνο..."
"Είναι κεφάτος,
ψωνίζει από διανυκτερεύον"
Και το κλείσιμο της
ημέρας είχε και φρέσκια μοτσαρέλα
Bonus tracks της ημέρας:
"Η νεράιδα και το παλικάρι"
"Κώλος και βρακί
γίναμε!"
"Το Salzburg έχει βιτρίνες για όλα τα γούστα"
Μέρα 18
Salzburg - Hallstatt - Grossglockner - Reisseck
310 χιλιόμετρα περίπου
Ξυπνήσαμε και είδαμε ότι
ο καιρός ήταν ό,τι έπρεπε για την τελευταία μέρα μας στα βουνά. Λιακάδα και
ελαφρύ βοριαδάκι!
Φάγαμε καλό πρωινό αφού
ξέραμε ότι θα ξανατρώγαμε όταν θα στήναμε σκηνές
Και πηγένοντας στα
αγενέστατα αφεντικά να πληρώσουμε μας λένε ότι θέλαν και 20 ευρώ παραπάνω για 3
πιάτα που αφήσαμε άπλυτα...
Τους είπαμε ότι
ξεχαστήκαμε (πραγματικά) και να πάμε να τα πλύνουμε και να ξανακατέβουμε αλλά ο
μαυραγορίτης μας έλεγε ότι από τη στιγμή που κατεβήκαμε τώρα τελείωσε, ήθελε 20
ευρώ, αλλιώς δε μου έδινε την ταυτότητα μου. Αφού προσπάθησα για ώρα να
συννενοηθώ πολιτισμένα, στο τέλος του έριξα από 5 κατάρες και περισσότερα
βρισίδια σε κάθε γλώσσα και πήραμε την αστυνομία, η οποία ήρθε μετά από μισή ώρα
και μέσα στο περιπολικό ήταν 2 νεαρά μπατσάκια με σπυριά ακμής ακόμα και στιλ
μαλλί-γυαλί-και λίγα αγγλικά...
Κάτι σαν φουσκωτούς
ειδικούς φρουρούς ένα πράγμα.
Αφού μου είπαν ότι ούτε
το να μην έχει κατάλογο με τιμές είναι παράνομο, ούτε το να κρατάει την
ταυτότητα μου είναι παράνομο και άλλα τέτοια σουρρεάλ, μου είπαν ότι αν θέλω
μπορώ να πάω να κάνω μύνηση και άλλες τέτοιες αηδίες για να μας ξεφορτοθούν...
Επειδή όμως με όλο αυτό
χάσαμε ήδη μία ώρα και αρκετή όρεξη, του δώσαμε το 20ευρώ και του ευχήθηκα
εγκαρδίως να το φάει σε φάρμακα. Φεύγοντας κάναμε παντιλίκια στα χαλίκια και οι
μπάτσοι ξαναρχόντουσαν πίσω για να δουν μήπως τον είχαμε σκοτώσει και αργούμε
να κατέβουμε στον κεντρικό δρόμο όπου περίμεναν... Ο τύπος μας κυνήγούσε
μπροστά στους πελάτες του με ένα σιδερένιο πατίνι του εγγονού του, τρομερές
εμπειρίες...
Πάλι καλά που δεν
είμασταν στην Ελλάδα γιατί δε νομίζω ότι θα μπορούσαμε να συγκρατήσουμε το
Σκίουρο που κόντευε να μετατρέψει το μέρος σε ρινγκ από ένα σημείο και μετά.
Είναι ίσως η μόνη φορά
που νευρίασα έτσι με κάτι σε όλο το ταξίδι... δυστυχώς πρέπει να μάθουμε να τα
βγάζουμε πέρα και με τέτοιους υπανθρώπους στη ζωή μας...
Φεύγωντας καταλάβαμε ότι
την είχαν πατήσει κι άλλοι βλέποντας καλύτερα την ταμπέλα του στον δρόμο:
Στο δρόμο μέχρι το Hallstatt (το ομορφότερο χωριό της Αυστρίας ίσως) είχα απίστευτα
νεύρα, αλλά μόλις ξεκίνησα να περπατάω στο χωριό μου περάσαν όλα.
Δείτε και μόνοι σας...
Ένα καφεδάκι στα γρήγορα
λοιπόν και δρόμο για ένα από τα πιο γνωστά πάσα των Άλπεων (με γύρω στα 20 ευρώ
διόδια απ' όσο θυμάμαι).
Καταρχήν να πω ότι τα πανάκριβα διόδια με ενόχλησαν αρκετά αλλά είχα διαβάσει τα καλύτερα για την συγκεκριμένη
διαδρομή, και τελικά όλα έπεσαν μέσα. Ίσως να ήταν ο καιρός, ίσως η διάθεση,
ίσως δεν-ξέρω-τι αλλά ήταν από τα πιο όμορφα βουνά που έχω δει και από τα
καλύτερα στροφιλίκια που έχω στρίψει.
"Από τους πρόποδες
φαινόταν τι θα συναντούσαμε"
Ανεβαίνοντας λοιπόν...
"aiming high?"
"Το αναμνηστικό μου"
Και μετά πηγαίνοντας προς
τον παγετώνα (ο οποίος συρρικνώνεται κατά κάποια εκατοστά το χρόνο)
"Ξεκίνησε να
φαίνεται το φεγγάρι όμως οπότε ας αρχίσουμε να κατεβαίνουμε για να βρούμε καμιά
λιμνούλα να μείνουμε..."
Αφού οδηγήσαμε καμιά
80αριά χιλιόμετρα βρήκαμε μία μικρή λίμνη στα δεξιά του δρόμου και δίπλα λίγες
σκηνές, οπότε είπαμε να ρωτήσουμε!
Και η τύχη μας ξεχρέωσε
μετά το πρωινό περιστατικό και πέσαμε σε ένα κάμπινγκ με ελάχιστο κόσμο που το
δούλευαν ένα ζευγάρι νεαρών Τσέχων μαζεύοντας λεφτά για το 6μηνο ταξίδι που θα
έκαναν στην Ελλάδα μόλις ξεκινούσε ο χειμώνας!
Τα παιδιά του κάμπινγκ
μας δάνεισαν μία βάρκα για να πάμε βόλτα στη λίμνη όσο είχε ακόμα λίγο φως η
ατμόσφαιρα...
"Oδηγός: Πώς να χαλάσετε μία φωτογραφία"
Βγαίνοντας από τη βάρκα ο
Σκίουρος έπεσε στην λίμνη που το νερό είχε 7 βαθμούς θερμοκρασία μιας και
προέρχεται όλο από χιόνια που λιώνουν...
Εγώ γέλασα αρκετά, αυτός
χαλάστηκε λίγο αλλά μετά που άπλωνε τα πράγματα να στεγνώσουν τον είδα να
γελάει λίγο, και η Τόνια τα άκουγε για κανα μισάωρο επειδή κούνησε την βάρκα!
Αργότερα μας δώσανε με 5
ευρώ το άτομο από μία μερίδα μαγειρευτό λεμονάτο αρνί και μπύρες... τότε
κατάλαβα πόσο καιρό είχα να φάω μαγειρευτό φαγητό!
Εκτός από μας, όλοι οι
υπόλοιποι διαμένοντες ήταν Τσέχοι, και οι Τσέχοι δεν κοιμούνται νωρίς σαν τους
Αυστριακούς!
Τα πιτσιρίκια ψήναν marshmallows στη φωτιά και λέγαν ιστορίες...
Κι εγώ καθόμουν μέχρι τις
3 τα χαράματα με το ζευγάρι που δούλευε στο κάμπινγκ και έλεγα τα καλύτερα που θα μπορούσαν να δούνε στην Ελλάδα, από
την μία άκρη έως την άλλη, άλλωστε θα είχαν 6 μήνες για να την γυρίσουν!
Και επειδή με είχαν
ποτίσει και ό,τι υπήρχε στο κάμπινγκ πρέπει να κοιμήθηκα σε 5 δευτερόλεπτα!
Bonus Track της μέρας:
" Μία από τις
αγαπημένες μου φωτογραφίες των παιδιών που έβγαλα στο ταξίδι"
"Είχε αρχίσει να μας
ενοχλεί που θα κατεβαίναμε από τις Άλπεις την επόμενη μέρα αλλά ξέροντας τι
έχουμε να δούμε ακόμα το ξεπεράσαμε εύκολα..."
Εδώ τελειώνει και το Β΄
μέρος του ταξιδιωτικού μιας και από αύριο τελειώνουν οι Άλπεις και ξεκινάει το
Γ΄ μέρος που θα είναι αφιερωμένο στην πρωτεύουσα της Σλοβενίας, στα παραμύθια
της Κροατίας και στα σοκάκια της Βενετίας...
