Τι τίτλο μπορώ άραγε να βάλω
σε σκόρπιες σκέψεις που ασύνδετες κατακλίζουν το συνειδητό,
σε συναισθήματα παράξενα αλλά τόσο οικία που έρχονται ξανά και ξανά,
σε εικόνες τα χρώματα των οποίων κάθε μέρα γίνονται όλα και πιό φωτεινά,
σε λόγια φίλων που αγγίζουν το πράσινο, το μπλε, το κόκκινο και σε κάνουν να λες
"Ευχαριστώ Συγνώμη Αντίο"....
Τι τίτλο μπορώ άραγε να βάλω
στα άγνωστα που γοητεύουν την ματιά μου,
στον ήχο του δρόμου που γίνεται άλλοτε ψίθυρος και άλλοτε κραυγή
στο βουνό, τη θάλασσα, τα αστέρια που με ένα μου βλέμμα γίνονται στίχος, τραγούδι
στο χάρτη της ταξιδιάρας μου ψυχής που όσες διαδρομές και αν χαράξω θα είναι πάντα άδειος, για να μου λέει "Ξεκίνα Φύγαμε"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου