Εκτός δρόμου ή εκτός προγράμματος?

Διαδρομή 6 φίλων στα πανέμορφα Ελληνικά βουνά της Ηπείρου και των Γρεβενών. 5 ημέρες, 900 χιλιόμετρα σε off-road διαδρομές με συντροφιά την καλή διάθεση και την αίσθηση της περιπέτειας. Πάντα όρθιοι παλικάρια......



Οπως καθε ανοιξη και φθινωπορο, οργανωνουμε μια εκδρομη μερικων ημερων (4-5),  σε καποιο βουνο. Ο σχεδιασμος της διαδρομης περιλαμβανει αρκετα χλμ χωμα. Αν ειναι και λιγο λασπωμενο, ακομα καλυτερα. Στην ουσια σχεδιαζουμε μια περιπετεια, οσο κανεις μπορει να σχεδιασει κατι τετοιο, δεδομενου οτι υπαρχουν πολλοι ασταθμητοι παραγοντες... Φετος ομως, ο καιρος ειχε αλλα σχεδια για μας..

 Τη διαδρομη τη σχεδιαζει στο μεγαλυτερο μερος της ο Μιχαλης. 

Αλλωστε αυτος εχει ταξιδεψει πιο πολυ απο τους υπολοιπους. Φροντιζει βεβαια να υπαρχουν πολλα κομματια αγνωστα και σ αυτον, για να εχει πιο μεγαλο ενδιαφερον. Η χωρα μας αλλωστε προσφερεται για κατι τετοιο. Υπαρχουν απειρες διαδρομες στα δαση μας, παραδεισος του μοτοσυκλετιστη..

 Προορισμος για φετος η ευρυτερη περιοχη της Κονιτσας, κοντα στα Ελληνο-Αλβανικα συνορα. Η βαση μας θα ηταν το περιβαλλοντικο παρκο μπουραζανιου που ειχαμε διαβασει τοσα πολλα γι αυτο.

 

H κοιλαδα της Κονιτσας. Διακρινεται ο Αωος και στο βαθος χτισμενη αμφιθεατρικα η Κονιτσα

Ο χρονος μετα απο κρισιμες διαβουλευσεις, καθως αλλοι πηραν αδεια απο δουλεια, αλλοι απο γυναικες, αλλοι τρεχανε 36ωρο, καθοριστηκε για μεσα Μαιου.

Η παρεα σταθερη με μικρες προσθοαφαιρεσεις τα τελευταια χρονια. Ο Μιχαλης (BMWF800GS), Χρηστος (VStrom650), Χρηστος (KLR 650), Μιλτος (Africa), Μανος (BMW 1200GSAdventure). Νεο μελος ο Ακης με το πανεμορφο λευκο BMWF800GS.

Τεταρτη πρωι οι τρεις Αθηναιοι εφτασαν Λαρισα και πηγαν κατευθειαν να φορεσουνε τα χωματινα λαστιχα τους. Εγω (Μανος) κι ο Ακης τα ειχαμε βαλει απο την προηγουμενη.

Το πλανο ηταν για αναχωρηση την επομενη(Πεμπτη), αλλα ο Μιχαλης προτεινε να κανουν μια μικρη χωματινη διαδρομη πανω απο την καλαμπακα και να διανυκτερευσουν στο Μικρολιβαδο. Εκει και θα τους συναντουσαμε ο Ακης κι εγω την επομενη που δεν μπορουσαμε λογω υποχρεωσεων να φυγουμε απο Τεταρτη. Οταν ομως ο ανθρωπος κανει σχεδια ο Θεος γελα δε λενε..?

Ηταν γυρω στις 7 το ααπογευμα, οταν χτυπησε το τηλεφωνο. Ηταν ο Μιχαλης. Νομιζα θα μου πει φτασανε κι ολα καλα και τα σχετικα. Απανταω και τον ακουω λαχανιασμενο.

-          Αν σου δωσω συντεταγμενες μπορεις να μου πεις που ειμαστε?

-          Θα το κοιταξω στο GoogleEarth. Τι εγινε?

-          Που να στα λεω.. Κολλησαμε στη λασπη.. Θελω να μου πεις αν καταληγει καπου ο δρομος που εχουμε παρει, για να ξερω αν πρεπει να γυρισουμε.

Οι συντεταγμενες με βγαζουν σε ενα σημειο με πυκνη βλαστηση οπου δεν φαινεται αν εχει καν δρομο. Ουτε στο Topo Navigator υπαρχει δρομος.Δεν μπορω να βοηθησω δυστυχως. Ενημερωνω το Μιχαλη που ακουγεται πιο κουρασμενος.

-          Δε φανταζεσαι ποση λασπη εχει, μου λεει.

-          Τι θα κανετε?

-          Μαλλον θα γυρισουμε, αλλα εχει πολυ δυσκολη επιστροφη, 6 χλμ με ανηφορες με πυλωδη λασπη.

Εκει καπου σταματησε η επικοινωνια μας μεχρι το επομενο πρωι. Προσπαθησα να επικοινωνησω αλλα δεν απαντησαν. Το πρωι στο τηλεφωνο ειπαν οτι διανυκτερευσαν Καλαμπακα, να τους βρουμε εκει και θα μας τα πουν.

Οπως μας διηγηθηκανε, οταν ειδαν οτι δεν μπορουσανε να πανε μπροστα καθως ο δρομος ειχες κοπει σε ενα σημειο, η μονη τους επιλογη ηταν να γυρισουν πισω. Ευκολο να το λες. Υπηρχε μια κατηφορα 200μετρων περιπου οταν πηγαινανε την οποια κατεβηκανε με πολυ μεγαλη δυσκολια. Στην επιστροφη ομως η κατηφορα εγινε ανηφορα Οπως αποδειχτηκε ηταν σχεδον αδυνατη να την ανεβει κανεις. Με ομαδικη προσπαθεια ανεβασανε το F800GSκαι το KLR. Αυτο ομως ηταν αρκετο για να τους εξουθενωσει σωματικα αλλα και ψυχολογικα, ενω ειχε αρχισει ηδη να νυχτωνει.

 

Ηταν η ωρα να ζητησουν βοηθεια. Μετα απο συνενοησεις με την πολιτικη προστασια, κινητιποιηθηκε η Πυροσβεστικη η οποια κολλησε, η αστυνομια που επισης κολλησε και η ΕΜΑΚ. Τελικα ενα τζιπακι SAMURAI φτιαγμενο για εκτος δρομου χρηση και προσωπικο αυτοκινητο ενος παιδιου της ΕΜΑΚ εφτασε στα μισα της διαδρομης, περιπου 3 χλμ απο το σημειο που κολλησανε. Η δυσκολη αποφαση να αφησουνε το Vstromκαι το Africa εκει ηταν επιβεβλημενη, καθως ηταν αδυνατο να ανεβουν. Θα τα παιρναμε την αλλη μερα.

Το εκπληκτικο ειναι οτι τα παιδια που πηγαν να βοηθησουν, αντιμετωπισαν το θεμα με χαμογελα και τρομερη διαθεση να βοηθησουν. Ενδεικτικο ειναι οτι τηλεφωνησαν την αλλη μερα για να δουν αν ολα ειναι καλα!! Δεν γκρινιαξαν σε καμια στιγμη, το αντιθετο και δεν ξερω ποσοι απο μας θα το καναμε αυτο στις 2 η ωρα το βραδυ!

 

Η επομενη μερα ηταν τελειως διαφορετικη. Βρηκαμε ενα τρακτερ που μας πηγε στο σημειο. Οι συνθηκες ειχαν αλλαξει πολυ. Το χωμα ειχε πλεον στεγνωσει. Με το ζορι, βγαλαμε τις δυο μοτοσυκλετες, χωρις τη βοηθεια του τρακτερ. 

Αναχωρησαμε για Κονιτσα μεσω Ιωαννινων απο Εγνατια Οδο καθως η ωρα με ολες αυτες τις διαδικασιες ειχε περασει αρκετα. Δυστυχως τα σχεδια για την πρωτη και δευτερη μερα ειχαν αλλαξει για τα καλα...

Ο καιρος ηταν ετοιμος να βρεξει, αλλα με εναν μαγικο τροπο ή περνουσαμε πριν τη βροχη, ή μετα. Παντως δεν βραχηκαμε καθολου.

Ο ξενωνας στο μπουραζανι ειναι πετροκτιστος με πολλα καλαισθητα αυτοσχεδια στοιχεια διακοσμησης, οπου επικρατουν τα κερατα ελαφιου! Στο εστιατοριο μπορειτε να βρειτε πιατα με πολυ ωραια μαγειρεμενο ελαφι η αγριοπροβατο η ακομα και λουκανικο απο ελαφι, με το αναλογο κοστος φυσικα, περιπου 28-30€. Αυτη την εποχη το κοστος των δωματιων ηταν για το δικλινο στα 80€ και το μονοκλινο 65€. Προκειται για οικογενειακη επιχειρηση και οι οικοδεσποτες ηταν πολυ φιλικοι και εξυπηρετικοι. Εχουν κανει μια πολυ μεγαλη προσπαθεια να αναδειξουν την περιοχη, φυσικα με τις δικες τους δυναμεις μονο και σιγουρα αξιζει μια επισκεψη.

http://www.bourazani.gr/perib_parko.htm

Την τριτη μερα αποφασισαμε να εξερευνησουμε τα γυρω αξιοθεατα, φυσικα μεσα απο χωμα. 

Η φυση στα καλυτερα της.

Τουλίπες

Ανεβηκαμε στους ορεινου ογκους που χωριζουν την Ελλαδα απο την Αλβανια με μαγευτικη θεα.

 

Επισκεφθηκαμε τη Μονη Μολυβδοσκεπαστης με δυναμη 4 μοναχων.

Προορισμος πλεον ηταν το χωριο Πογωνισκος ακριβως στα συνορα και κοντα στην κορυφη του βουνου οπου θα πιναμε εναν καφε. Τελικα καφενειο δεν υπηρχε παρα μονο ενας κατοικος στα πολυ λιγα σπιτια.

Υπηρχε ομως και μια «παιδκη χαρα», ενα καταπρασινο λιβαδι που μας καλουσε σαν σειρηνα να παιξουμε λιγο...

 

Ε και δεν αντισταθηκαμε...

Στο βαθος της φωτογραφιας διακρινεται η κορυφη οπου ειχαμε σκοπο να παμε. Για αλλη μια φορα ομως ηταν σχεδον ακατορθωτο. Εγω κι ο ακης πηγαμε μεχρι ενα σημειο, αλλα ο δρομος ειχε πολλη σαθρη πετρα και κατολισθησεις και οι υπολοιπες μηχανες δεν μπορουσαν να ακολουθησουν, και καλα κανανε.

Επιστροφη απο τον κατσικοδρομο...

Επομενη σταση το γεφυρι της Κονιτσας.

Οι τεσσερις απο τους εξι ακολουθησαμε ενα παραποταμιο μονοπατι διπλα στον Αωο και μετα απο περιπου μια ωρα περπατημα, βρεθηκαμε στη μονη στομιου, οπου ασκητεψε ο Γερων Παισιος.

 

Επιστροφη στον ξενωνα και ανασυνταξη δυναμεων

Το Σαββατοτο προγραμμα ειχε επισκεψη στο γεφυρι Γκρετσι κοντα στον Παλαιοπυργο. Οι φωτογραφιες που ειχαμε δει σε διαφορα ταξιδιωτικα σιγουρα μας δελεαζαν. Ακολουθωντας εναν χωματοδρομο περιπου 3 χλμ βρεθηκαμε σε ενα μαγευτικο μερος. Η φυση με το νερο και εκατομυρια χρονια μεροκαμματα, εκανε παλι το θαυμα της. Ενα φυσικο γλυπτο απιστευτης ομορφιας.

Το ποταμακι σε συνδυασμο με το βραχωδες εδαφος σχηματιζει πολλους μικρους καταρρακτες και βαθρες, δηλαδη λεκανες για να κανει κανεις μπανιο.

Σιγουρα αξιζει την επισκεψη σας.

Στη συνεχεια περασαμε απο το χωριο Δολο και φαγαμε στην Πωγωνιανη, ενα ζωντανο χωριο οπου λογω εθνικων ευεργετων (ναι υπαρχουν και τετοιοι ακομα), υπαρχουν τεχνικες σχολες που εκπαιδευουν παιδια κυριως απο τη γεοτονικη Αλβανια.

Το απογευμα ηταν αφιερωμενο στην ξεναγηση μας (12€ κατ ατομο) στο παρκο Μπουραζανιου με τα 850 ζωα, ελαφια, αγριοπροβατα και αγριογουρουνα που κυκλοφορουν ελευθερα μεσα σε 2000 περιφραγμενα στρεμματα.

Η κυριακη ηταν μερα επιστροφης. Ξεκινησαμε νωρις γιατι τα χλμ ηταν πολλα κυριως για τους αθηναιους. Η διαδρομη δεν θα μπορουσε να ναι αλλη απο τον πανεμορφο δρομο που ξεκιναει απο Κονιτσα περναει απο Διστρατο, Βασιλιτσα, Γρεβενα, Καλαμπακα. Ειδικα μεχρι τα Γρεβενα ενας φιδισιος δρομος με σχετικα καλη ασφαλτο διασχιζει πυκνα δαση με πολλα νερα να τρεχουν γυρω σου.

 

Οροσειρα της Γκαμηλας στο βαθος.

Χιονοδρομικο Κεντρο Βασιλιτσας.

Στη Λαρισα μας περιμενε ο Γιαννης να αλλαξει τα λαστιχα (κυριακατικα), τον οποιο ευχαριστησαμε παρα πολυ.

Με τη συγκεκριμενη συνθεση παρεας κανονιζουμε τετοιες εκδρομες καθε ανοιξη και φθινωπορο. Ο επομενος προορισμος ισως ειναι Θρακη, δασος Φρακτου κλπ...

 

Προσπαθησα να κρατησω το κειμενο οσο το δυνατον μικροτερο ωστε να μην ειναι βαρετο, αλλα με ποσα λογια να περιγραψεις τοσες ομορφες εικονες που ειδαμε..

Αντε, στις επομενες...