Valia Calda Photo Therapy Tour

Valia Calda Photo Therapy Tour

Ένταση, άγχος, τηλεφωνήματα, συνεννοήσεις, συναντήσεις, μηνύματα, προετοιμασία...
Για αρκετά βράδια οι ίδιες σκέψεις...
Θα μας κάνει το χατίρι ο καιρός?
Θα έχει συμμετοχή?
Ένα γκρουπ? Περισσότερα?
Μικρή η μέρα, λίγες οι ώρες. Γμτ θα φτάσουμε στην ώρα μας ή θα ταξιδεύουμε νύχτα στα βουνά...?
Περιβόλι, Βωβούσα, Μέτσοβο... θυμήσου που δεν έχει πινακίδες, μην κάνεις κάποιο λάθος...
Περιβόλι, Βωβούσα, Μέτσοβο... οκ το 'χω...

Παρασκευή απόγευμα και άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι φιλοξενούμενοι. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Πάτρα, Κιάτο, Ξάνθη, Σέρρες, Άρτα, Χαλκίδα, Λάρισα, Δράμα, Κοζάνη... μια μεγάλη παρέα και προορισμός τα Τρίκαλα.

Η θέα των μοτοσυκλετών στο παρκινγκ του ξενοδοχείου ονειρική. Φορτωμένες με εικόνες από προηγούμενα ταξίδια και προσδοκίες για τα επόμενα. Ταξιδιάρες ψυχές με αστείρευτη ενέργεια οι αναβάτες τους...

Η ταβέρνα του φίλου μας Λευτέρη (Τηγανιές και Σχάρες) ικανοποίησε και με το παραπάνω την ακόρεστη πείνα μας. Όλα προσεγμένα, στην σωστή ποσότητα και στην σωστή τιμή.

Σάββατο πρωί και όλοι έτοιμοι να χαθούμε στην αγκαλιά της όμορφης Ελλάδας μας... Να αφήσουμε τον παράδεισο που ζούμε να μας ανεβάσει ψηλά στα 2000μ ή να μας κατεβάσει χαμηλά στις απόσκιες στροφές στους πρόποδες των Αθάνατων Ελληνικών Βουνών...

Τα κρουασάν του φίλου μας Βαγγέλη ήταν η καλύτερη συνοδεία για τον πρωινό μας καφέ. 70, τεραστίων διαστάσεων, κρουασάν εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού.

Η Τρικαλινή ομάδα ΔΙΑΣ φρόντισε να φτάσουμε με ασφάλεια στην Καλαμπάκα κλείνοντας τους κόμβους ώστε το κονβόι των μοτοσυκλετών να συνεχίσει το ταξίδι της.

Και κάπου εκεί αρχίζουν τα ωραία... Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι. Ο καιρός θύμιζε Άνοιξη και τα Ελληνικά Βουνά μπροστά μας έτοιμα να φιλοξενήσουν 90.000 κυβικά στους στριφτερούς τους δρόμους.

Όσο ανεβαίναμε το τοπίο γινόταν και πιο πολύχρωμο, πιο έντονο. Λες και ο ζωγράφος πίεζε το πινέλο του λίγο πιο πολύ για να τονίσει το κίτρινο, το πορτοκαλί, το κόκκινο, το πράσινο, το γαλάζιο... Και όλα αυτά να περνάνε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Αμοντάριστα πλάνα σπάνιας ταινίας εποχής σε prive προβολή....

Λίγο πριν την Κρανιά, regroup. Όλοι μια ομάδα, ένα group... Μα πως γίνεται? Είναι επικίνδυνο, θέλει προσοχή, πρέπει όλοι να είναι προσεκτικοί, να σέβονται τον συνταξιδιώτη τους. Κι όμως... όλοι ένα group. Δεν το έχω ξαναζήσει, η εικόνα ήταν μαγική...

Κρανιά Γρεβενών, ανεφοδιασμός, συνέχεια για Σπήλαιο Γρεβενών. Τα κάδρα της φύσης όσο πλησιάζαμε στο χωριό πανέμορφα. Αποκορύφωμα ο σκαμμένος δρόμος μέσα στα βράχια λίγο πριν το χωριό. Η πλατεία του χωριού μικρή αλλά φιλόξενη. Ήδη φίλοι από την Βόρεια Ελλάδα είχαν προειδοποιήσει τους κατοίκους για αυτό που θα ακολουθούσε... φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι μια παρέα, μια παρέα που έχει μόνο να μοιραστεί και τίποτα να χωρίσει (κρατήστε το αυτό παιδιά).

Η κατάβαση των 6 χιλιομέτρων για το φαράγγι της Πορτίτσας ήταν για τους περισσότερους η επιλογή για να περάσουν την 1 ώρα βάση προγράμματος. Για κάποιους άλλους ήταν ο καφές στην πλατεία του χωριού.

Πλέον η συγκέντρωση της παρέας είχε ολοκληρωθεί. Επόμενος προορισμός η Βωβούσα με διάσχιση της Βάλια Κάλντα από την ασφάλτινη διαδρομή. Το Σάββατο το μέρος δικαιολόγησε την ονομασία του (Βάλια Κάλντα = Ζεστή Κοιλάδα). Θερμοκρασίες υψηλές για την εποχή, ελάχιστα σύννεφα που ήταν αυτό που χρειαζόμασταν για να δημιουργήσουμε όμορφα κάδρα στις οθόνες των φωτογραφικών μας μηχανών και ένας ήλιος που χάιδευε απαλά τα πρόσωπά μας.

Το τοπίο συνέχιζε να μας δίνει ενέσεις απίστευτης ομορφιάς. Πλέον δεν μπορούσαμε να συμβιβαστούμε και εμείς οι ίδιοι με τίποτα λιγότερο...

Βωβούσα, στάση για ξεκούραση και φαγητό. Το γεφύρι όπως πάντα μεγαλοπρεπές και αγέρωχο. Κτίσμα σπάνιας ομορφιάς.

video

(μελανό σημείο η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη της ταβέρνας, στην δεξιά πλευρά του δρόμου μπροστά από το γεφύρι, ο οποίος προσπάθησε, και εν μέρη τα κατάφερε, να μας "δαγκώσει" πριν το αντιληφθούμε. Η συμφωνία ήταν 8 ευρώ το άτομο για μια μερίδα φαγητό και σαλάτα εποχής και φέτα ή τζατζικι / 4 άτομα και 1 ευρώ ο καφές. Έχοντας πληρώσει ήδη κάποια παιδιά αντιληφθήκαμε πως χρέωνε 3 ευρώ τις σαλάτες ενώ σε κάποια τραπέζια οι σαλάτες δεν έφτασαν ποτέ. Όταν του ζητήσαμε τον λόγο φώναξε τον σερβιτόρο και ο ένας δεν καταλάβαινε τον άλλον. Κε Στέφανε εύχομαι κάποια στιγμή να διαβάσεις το κείμενο και να σκεφτείς κάποια πράγματα. Μου είπες πως και εσύ ο ίδιος είσαι μοτοσικλετιστής και πως θεωρείς το συνάφι μας το πιο ντόμπρο από τα υπόλοιπα γκρουπ που έρχονται στο μαγαζί σου. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για εσένα....)

Η διαδρομή για Μέτσοβο μέσα από το ελατόδασος υπέροχη, Ατελείωτες στροφές, κλειστά ανηφορικά και κατηφορικά κομμάτια. Οι λακκούβες που υπήρχαν κατά μήκος της διαδρομής κατά την χαρτογράφηση που είχαμε κάνει την προηγούμενη εβδομάδα είχανε σκεπαστεί και τα προβλήματα στην οδήγηση ήταν ελάχιστα.

Ανεβαίνοντας εύχεσαι αυτή η διαδρομή να μην τελειώσει ποτέ. Όμως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν.... για να αρχίσουν τα καλύτερα !!!

Βγαίνοντας από το δασικό κομμάτι φτάσαμε στο φράγμα των πηγών Αώου. Γαλήνια νερά που μέσα τους ο ουρανός και τα λιγοστά σύννεφα αντανακλούσαν το γαλάζιο και το άσπρο. Το έζησες και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα

Μέτσοβο... αναγκαστική στάση για ανεφοδιασμό στο μοναδικό πρατήριο μέσα στο χωριό. Ο παππούς - ιδιοκτήτης αφού φύγαμε πρέπει να έκλεισε το πρατήριο και να πήρε αναρρωτική άδεια.

Regroup στην παλιά εθνική Ιωαννίνων - Τρικάλων και κατάβαση προς το Ανήλιο. Θέα της Εγνατίας Οδού την οποία περάσαμε από πάνω και από κάτω και συνέχεια σε ένα από τα πιο όμορφα ασφάλτινα μονοπάτια προς Χαλίκι Ασπροποτάμου. Η νύχτα είχε ήδη αρχίσει να απλώνει τα πέπλα της και στον αυχένα πλέον το σκοτάδι ήταν πυκνό.

Ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου:
Δεκάδες μοτοσυκλέτες να κατεβαίνουν στα βραχώδη και χωρίς βλάστηση βουνά της Πίνδου. Από ψηλά το θέαμα ήταν εκπληκτικό !!!

Στο ξενοδοχείο Αχελωϊδες φτάσαμε αν δεν κάνω λάθος περίπου στις 19:00. Εκεί η φιλόξενη Κα Ελένη αφού τακτοποίησε τους φιλοξενούμενούς της στα δωμάτιά τους φρόντισε και το δείπνο. Ο προαύλιος χώρος του ξενοδοχείο είχε γεμίσει ασφυκτικά από μοτοσυκλέτες από όλη την Ελλάδα. Στα δωμάτια, στο γυμναστήριο αλλά και σε σκηνές όλη η Ελλάδα, μια παρέα.......

(φωτογραφίες και βίντεο από όλους τους συμμετέχοντες)