Βίντεο της διαδρομής
* Εκ παραδρομής 2 λάθη στις ονομασίες των περιοχών Βραγγενά & Νίλια. Σωστό είναι Βραγγιανά & Νιάλα.
Όταν η διαδρομή γίνεται με βάση όχι την τέλεια ασφαλτόστρωση, όχι τα καφέ με τις όμορφες παρουσίες, όχι τις ωραίες ταβέρνες και γενικά όλα τα όχι που μου αρέσει να θέτω ως ορόσημο για μια ενδιαφέρουσα βόλτα, τότε προτάσεις όπως αυτή του Γιάννη για μια Σαββατιάτικη εξόρμηση στην Οροσειρά των Αγράφων με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
07:00 και βρισκόμασταν στην λίμνη Πλαστήρα όπου το θέαμα μας αποζημίωσε για το πρωϊνό μας ξύπνημα.
Μετά από κάποια χιλιόμετρα οδήγησης σε άσφαλτο στρίβουμε δεξιά προς Βραγγιανά και η χωμάτινη διαδρομή που απλώνεται μπροστά μας θα μας οδηγήσει σε μια από τις κορυφές των Αγράφων.
Όπου όταν φτάνουμε συναντάμε αυτό το μοναδικό θέαμα. Από τα ομορφότερα τοπία που έχω δει στη ζωή μου. Χιονισμένες βουνοκορφές να λούζονται στον ανοιξιάτικο ήλιο που μόλις είχε ξεπροβάλει από την ανατολή, δάση και λόφοι βουτηγμένα σε ένα τεράστιο άσπρο πέπλο και 2 ζευγάρια μάτια να προσπαθούν να αποτυπώσουν όσα περισσότερα μπορούν.
Το ξωκλήσι κάποιου αγίου στέκει αγέρωχο στην κορφή έτοιμο να προσφέρει τον ίσκιο του στον οδοιπόρο.
Κατεβαίνοντας χαμηλότερα μέσα από τα σύννεφα αρχίσαμε να διακρίνουμε την διαδρομή που θα ακολουθούσαμε.
Η οποία όσο πιο βαθιά μπαίναμε στο βουνό τόσο πιο άγρια γινόταν
Θέαμα σαν αυτό συναντάς σε όλη την διαδρομή
Οι πετρόχτιστες γέφυρες είναι ένα στοιχείο που επίσης θα δείτε σε αφθονία
Αγραφιώτης ποταμός, έχει την τιμητική του με τα νερά από το λιώσιμο του χιονιού να τον κάνουν ορμητικό και πανέμορφο.
Νερό που αναβλύζει μέσα από το βραχώδες βουνό. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρείτε πιο καθαρό νερό για να δροσιστείτε.
Φτάνοντας στο χωριό των Αγράφων μας περιποιήθηκε ο καφετζής του χωριού φτιάχνοντάς μας τα πρωϊνά μας καφεδάκια και αφού γνωριστήκαμε μας πληροφόρησε για κάποια ιστορικά στοιχεία για την περιοχή.
Ανδριάντας του Αντώνη Κατσαντώνη, οπλαρχηγού κατά την Ελληνική Επανάσταση ο οποίος έδρασε στην περιοχή των Αγράφων.
Άποψη του χωριού των Αγράφων από ψηλά
Πέρασμα στα 2100 μέτρα με τη θέα να σου κόβει την ανάσα
Ο δρόμος θέλει ιδιαίτερη προσοχή
Στο βάθος διακρίνεται η λίμνη Πλαστήρα
Θέλοντας να περάσουμε από τη Νιάλα και παρά την προτροπή κάποιων ντόπιων κατοίκων να μην πάμε λόγω του ότι ο δρόμος θα ήταν κλειστός από κατολισθήσεις και χιόνια το τολμήσαμε με αποτέλεσμα λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω να συναντήσουμε δυσκολίες που ξεπεράσαμε (κορμούς που φράζαν το δρόμο) αλλά και άλλες που τελικά μας σταμάτησαν και μας ανάγκασαν να γυρίσουμε πίσω.(χιόνι σε τυφλά σημεία του δρόμου)
Συνεχίζοντας τη διαδρομή και αφού συναντήσαμε τον οικισμό Σαϊκα ο δρόμος έγινε ασφάλτινος και μετά από κάποια χιλιόμετρα βρεθήκαμε στο φράγμα της λίμνης Πλαστήρα. Με την ώρα να δείχνει μεσημέρι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής έχοντας κάνει μια από τις ομορφότερες μοτοδιαδρομές.
Πληροφορίες για την διαδρομή μπορείτε να βρείτε εδώ:
Χάρτης διαδρομής:
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου