Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

2η Ημέρα (6 Ιουλίου 2010 Sofia - Novi Sad) 2nd Day (6 of July 2010 Sofia-Novi Sad)



Αφού ευχαριστήσαμε τον Παναγιώτη και του υποσχεθήκαμε για ανταπόδοση της φιλοξενίας, φωτογραφία των τριών και αναχώρηση.

(Παναγιώτη και Γιώργο χάρηκα ειλικρινά που σας   γνώρισα και εύχομαι ότι έχετε ονειρευτεί να το ζήσετε με όλη την ένταση της ψυχής σας.)

    Ξεκίνημα λοιπόν για τον επόμενο προορισμό μας που ήταν η Σερβία. Το αρχικό μας πλάνο είχε προορισμό το Βελιγράδι, για την διανυκτέρευσή μας, αλλά ο Παναγιώτης μας πρότεινε ως εναλλακτική λύση το  Novi Sad. Δεν είχαμε λόγο να μην ακούσουμε τη συμβουλή του μιας και τα επιχειρήματά του ήταν αρκετά πειστικά (ωραία και ήσυχη πόλη, φθηνή ζωή, με ωραίους ανθρώπους) και φυσικά αφού δεν είχαμε κλείσει κάποιο ξενοδοχείο στο Βελιγράδι στόχος το Novi Sad.

    Επεισοδιακή έξοδος από τη Σόφια....500μ αφού είχαμε αναχωρήσει από το σπίτι του Παναγιώτη, φανάρι. Ο Γιάννης μπροστά, ο Δημήτρης πιο πίσω και εγώ στην αριστερή πλευρά του Δημήτρη και ελαφρώς πιο πίσω. Ανάβει πράσινο και λόγω του γεγονότος ότι είχα το μοναδικό GPS προσπαθώ να ξεκινήσω πρώτος για να βγω μπροστά από τα παιδιά. Με το που ξεκινάω "βρίσκει" η δεξιά μου πλαϊνή στην αριστερή πλαϊνή του Δημήτρη και το αποτέλεσμα μια μεγαλοπρεπέστατη τούμπα στο κέντρο της Σόφιας. Σηκώνουμε την Africa, γρήγορο τσεκάρισμα, όλα καλά, ξεκινάμε...

Θέλαμε να βγούμε γρήγορα από τη Σόφια ώστε να καλύψουμε χιλιόμετρα και να είμαστε το μεσημέρι στον προορισμό μας. Το GPS δεν συμμερίστηκε τον ενθουσιασμό μας και αφού μας έστειλε 2-3 φορές γύρω από την ίδια διαδρομή τελικά μας οδήγησε σε κάποια στενά της πόλης όπου και υπήρχε υπαίθρια λαϊκή αγορά.

Πόσα κιλά ντομάτες μου είπε να πάρω ρε γμτ...
Αφού για λίγη ώρα, αγγούρια, ντομάτες, μαϊδανοί, κράνη, cordures, μανάβηδες και οδηγοί γίναμε ένα βγήκαμε στον δρόμο πρός σύνορα (υπάρχουν πινακίδες προς Βελιγράδι, Νις).


Μοτοσυκλέτες μην περιμένετε να δείτε πολλές στη Βουλγαρία αλλά αυτό που ίσως σας εντυπωσιάσει είναι η ευγένεια των οδηγών απέναντι στους μοτοσυκλετιστές (παραχώρηση προτεραιότητας, χαιρετισμοί). Δεν αντιμετωπίσαμε ΚΑΝΕΝΑ απολύτως πρόβλημα στην πόλη της Σόφιας παρόλο που σε αρκετά σημεία η κίνηση ήταν αρκετή).

Δεξιά 2 μοτοσυκλετες της αστυνομίας
 
Πολύ κουβέντα είχε γίνει πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι και για τα μπλόκα στην επικράτεια της Βουλγαρίας. Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν ζήσει εμπειρίες με αστυνομικούς να τους σταματάνε για ψύλλου πήδημα και να απαιτούνε το αντίστοιχο λάδωμα για να μην τους γράψουν. 
Στο ταξίδι μας η αλήθεια είναι πως συναντήσαμε αρκετά μπλόκα αλλά ΠΟΥΘΕΝΑ δεν μας σταμάτησαν για κάποια παράβαση ή έλεγχο. Χώρα που εκσυγχρονίζεται τα τελευταία χρόνια, ίσως να έχουν γίνει βήματα προόδου και σε αυτόν τον τομέα.


Φανάρια με αντίστροφη μέτρηση στο κόκκινο/πράσινο και ηχητική ειδοποίηση για τους πεζούς.

Εντύπωση στα χωριά που περνάγαμε μου έκανε το γεγονός πως σε κάθε σπίτι υπήρχε μεγάλος κήπος όπου μπορούσαμε να δούμε μια παλέτα χρωμάτων που δημιουργούταν από τα διάφορα προϊόντα που καλλιεργούσαν οι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί. Υποθέτω όχι για εμπορική εκμετάλλευση αλλά για να θρέψουν τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

     Γλυκιά νοσταλγία και αναμνήσεις στο μυαλό μου (είπαμε και πριν για τον περίπλοκο αυτό μηχανισμό) μιας και για αρκετά χρόνια περνούσα τα καλοκαίρια μου στο χωριό και οι ομοιότητες με αυτό που έβλεπα πολλές.


Ένα από τα σημεία της διαδρομής που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το γεγονός ότι σε όλη την διαδρομή στο έδαφος της Σερβίας υπήρχαν δεξιά και αριστερά του δρόμου συνεργεία αυτοκινήτων με μια μεγάλη πινακίδα να γράφει LASTIK SERVIS και σκόρπια λάστιχα.(Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις πρέπει να γνώρισαν μεγάλη άνθηση την εποχή των YOGO).


Σύνορα Βουλγαρίας-Σερβίας με τον έλεγχο στην Βουλγαρική πλευρά απλά τυπικός ενώ από την πλευρά της Σερβίας με μια μικρή καθυστέρηση χωρίς όμως προβλήματα. Πανέμορφο το κομμάτι των 20-25 χιλιόμετρα στο οποίο ο δρόμος σα φίδι μοιάζει να γλιστράει ανάμεσα στα βραχώδη βουνά από τη μία και στο ποτάμι από την άλλη. Η συγκεκριμένη διαδρομή είναι κοντά στο Νις .




Αφήνοντας δεξιά το Βελιγράδι συνεχίσαμε στην κύρια αρτηρία (Ε75) και αμέσως μετά το Βελιγράδι ακολουθήσαμε την Ε70 που θα μας οδηγούσε στο Novi Sad. Φτάνοντας αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι το Novi Sad είναι μια πόλη που σφύζει στην κυριολεξία από ζωή, που σε αρκετές περιπτώσεις κινείται σε δυτικούς ρυθμούς. (διασκέδαση, εμπορικά, εστιατόρια).

Μετά από κάποιες βόλτες βρεθήκαμε κάτω από το Panorama Hotel ξενοδοχείο το οποίο ανεβαίνεις (αν θυμάμαι καλά) στον 4ο και αφού μιλήσαμε με την receptionist (85 το τρίκλινο + πρωϊνό + parking υπόγειο) κάναμε check-in.

Πολύ φθηνό το κόστος ζωής τουλάχιστον σε ότι αφορά την δική μας εμπειρία που είχε να κάνει με τον καφέ και το φαγητό μας. Καφετέριες και εστιατόρια γεμάτα από ανοιχτόκαρδους ανθρώπους. Το χαμόγελο τους ήταν η απόδειξη για αυτό που γράφω παραπάνω. Ιδανικό περιβάλλον για χαλάρωση.




Στα πλην της σημερινής ημέρας ο τρομερός αέρας που συναντήσαμε στη διαδρομή σε αυτοκινητόδρομο με ατελείωτες ευθείες και το μόνο που έσπαγε κάπως τη μονοτονία της πεδιάδας ήταν τα τεχνητά αναχώματα που ήταν κατασκευασμένα για να δημιουργούνται οι κόμβοι.


Βενζίνη και στη Σερβία αρκετά φθηνή 110-115 δηνάρια/λίτρο δηλαδή κάπου στο 1,10-1,15€.